En hoe het ook verder kan verkeren.
Vorig jaar december op bezoek ter gelegenheid van de verjaardag van een goede vriend van me. Daar waren weer mensen zoals wij. Dat wil zeggen, meer mensen die elkaar via internet ontmoet hadden.
Een jaar later woont hij samen en is vader. Ik ben wat minder ontstuimig tekeer gegaan.

Het is alweer meer dan een jaar geleden dat ik Mirjam voor het eerst zag. Jezus, wat kan de tijd snel gaan.

soms kom je op het internet van die mooie teksten tegen die je anderen niet wilt onthouden. Vandaag viel mijn oog op de volgende tekst:

maar zou zij van hem houden...
zou zij voor hem gaan..
dat zijn zijn gedachten...
dat is zijn bestaan.

twijfels als wolken in de lucht..
vervagen en komen dan weer terug..
kan zijn hart dit aan..
kan hij hier mee leven..

twijfels... dat doet hem pijn..
hopend op een klein gebaar..
een blik.. een tedere hand.
wanneer.... en hoe..

Zijn hart is de hare..
ziet zij hem nu staan..
twijfels twijfels...
ze blijven bestaan..

dan ziet hij haar komen.
haar blik zegt genoeg...
zijn hart vol vreugde...
hij zat toch goed.

Op Bruinsma's unieke bootje
Legde menig crimineel het loodje.
Op bordeeltje Jacoba werd natuurlijk gepit
En tussen dat volk sliep ook Wisse Smit.

Want Charly da Silva, die dikke Chileen,
Herinnert zich alles en zei dus meteen:
«Wij deden van alles aan boord van die schip
Dus ook Mabel Wisse die kwam voor een wip.


De volgende dag was 't al uit met die pret,
En werd rap die wijf van het schip afgezet.
Dat deed dan die Lange, en altijd heel fluks,
Want Mabel wist ook: er was handel in drugs.

Wippen was goed, maar verder geen gezeik,
Voordat je 't weet is 't bekend op Soestdijk».
En inderdaad, na Bruinsma en ander gespuis,
Draaide Mabel haar kontje in 't Koninklijk Huis.

De Queen, al kende ze haar pas,
Was met die Mabel geweldig in haar sas:
Ze was intelligent (en sportief, want ze zeilde),
Dat was genieten, 't oranjevolkje kwijlde.

Maar als je bijna van Oranje bent,
Moet je ook op visite bij de minister-president.
Er kwamen toen geruchten, dat Mabel ons wou foppen,
Voer voor de Kamer! het journaal! en vette krantenkoppen.

En simpel dacht het wicht «zo is 't is mooi geweest»,
Nu alle aandacht voor ons huwelijksfeest.
Maar dat was vreselijk misgegokt,
D'oranjetrut en chocoprins hadden wèl gejokt!

En temidden van al die ellende,
Triomfeerde die steile Balkenende.
Na wat «indringende gesprekken»
Kon het paar, wat hem betreft, verrekken.

En zo hoort het ook, Jan-Peter,
Je deed het goed, alleen: De Vries was beter.
Want Peter R., dat is de gein,
Raakt het hart van de ware republikein!

En na zoveel oranjeverdriet
Is een republiek zo erg nog niet.
En jij Mabeltje, jij kunt zeggen «ziezo!»
Kruip nu maar lekker onder Johan Friso!

En Blogger stelt me soms ook wel eens voor raadsels. Er was een oude blog van me, die ik dacht geheel delete te hebben, maar soms waren er nog wel mensen die er een spoor van konden vinden. Dat hoewel ik een delete opdracht gegeven heb. Nou ja, ik geloof dat dat nu wel allemaal weg zal zijn of overschreven zal zijn.

Raar is dat. Het lijkt wel een nieuw leven, maar de oude blogs zijn nu als het goed is verdwenen en dit komt er voor in de plaats.

Even testen. Deze blog is met name tot stand gekomen dankzij Peter Nijhuis.