Verbazingwekkend...

Eigenlijk.

Zo gaat het over overleden Amerikanen in de oorlog in Irak en daarna, hupsakee, ineens een reklame. Het is nog net niet zo dat die oorlog gesponsord wordt.

Verbazingwekkend hoe hard gewoontes zijn.

Gewoontes zijn vrij verbazingwekkend. Als ik in Rotterdam ben en thuiskom heb ik de gewoonte om altijd naar het toilet te gaan en mijn e-mail te checken. Die gewoonte heb ik inmiddels in Californie ook.

En ik ken inmiddels al drie routes van mijn werk naar mijn huis. Vind het nog wel steeds vervelend dat ik in een heel andere tijdszone zit. Maar dankzij de webcam gisteren en vandaag wel mijn vriendin weer gezien en daar ben ik blij mee.

O, ja, ik zeg nu wel "huis" maar ik bedoel natuurlijk mijn hotel hier.

Zo eens kijken of er vanavond nog wat op TV is hier. En morgen vroeg weer op.

Daar neem ik altijd wel even de tijd voor. Tussen 6.00 en 7.00 in LA, wil ik altijd weer even kijken hoe het in Nederland is.

Overigens ga ik dit weekend waarschijnlijk bij een collega kijken naar de superbowl. Ik zal wel niets begrijpen van de regels, maar voor Amerikanen is het belangrijk.

Tijuana

Vandaag voor de tweede keer in mijn leven in Mexico geweest. De eerste keer was vrij kort, dat was Cozumel geloof ik, toen regende het nog op de Kaaiman-eilanden en ook vandaag was ik er niet erg lang. Wat kun je doen in Mexico? Zoals wij niet op klompen lopen, zo lopen ze daar ook niet de hele dag met een sombrero op. Eigenlijk was het een beetje rommeling in Mexico. En het land inkomen was geen enkel probleem, niemand die wat controleerde, maar terug van Mexico naar de VS was wat moeilijker. Eerst had ik een afslag genomen waardoor ik in de rij met de speciale vergunningen stond (.... eigenlijk best wel weer iets voor mij). "You have to go back to Mexico" zei de Amerikaanse douane-beamte...

Niet dat ik dat wilde, maar met douane-beambtes kun je mijns insziens beter niet in discussie gaan. Dus ik ging terug naar Mexico.... en toen had ik even een eng moment... ik kwam op dezelfde plek uit als waar ik eerder geweest was en dan moet je oppassen dat dat niet te vaak gebeurt, anders draai je in cirkels.

Uiteindelijk de weg terug naar de Verenigde Staten gevonden en me aangesloten bij de rest van de mensen die de Verenigde Staten in wilde. Dit was iets moeilijker, nu moest ik mijn paspoort en visum wel laten zien. Deze douane-beambte wilde zelfs in de kofferbak kijken, maar liet me daarna gewoon doorrijden. Dus weer terug via San Diego naar Costa Mesa. Gewoon heerlijk relaxed auto-rijden met wat muziek op de achtergrond.

In Mexico moeten ze nog wat wegen aanleggen geloof ik, en het verkeer was er iets chaotischer, maar verder was het er wel mooi en kleurrijk.

Alles was er in het Spaans geloof ik, en die taal ben ik nog niet meester.

Wat wel heel mooi was, was dat ik in Mexico een SMS kreeg uit Groningen. Warm en koud bij elkaar zal ik maar zeggen.

En warm is een rekbaar begrip. De temperatuur is hier wel warm (kan nog steeds niet omrekenen van Fahrenheit naar Celsius) maar alleen in bed is toch een beetje koud.

boek

Vandaag dit boek gekocht. Elementaire deeltjes had ik uit. En de was gedaan.

Realiseerde me net dat ik nog drie weken in de VS ben, nog drie weken zonder haar. Wel jammer eigenlijk. Als ik het wat ruimer had gehad, had ik haar over laten komen. Heb ik destijds op Curacao ook al niet gedaan, alleen is het nu een andere zij.

En werken in Amerika lijkt verder wel op werken in Nederland. Vind het heerlijk om dingen voor elkaar te krijgen die andere mensen willen hebben.
Vind het heerlijk omn dingen werkend te krijgen.

Ik dacht al...

Wat doet dat vreemde kapsel bij Google, maar las zojuist bij El Pais dat er iets is met 250 jaar Mozart.

Munich.

De postzegels heb ik kunnen vinden, hoewel ik niet de korste route had genomen en vervolgens wilde ik naar de film. In eerste instantie dacht ik naar een bioscoop te gaan in de buurt van mijn werk maar toen ik terugreed van het postkantoor naar mijn werk zag ik aan mijn linkerhand een enorme bioscoop. Nou ja, een grote bioscoop.... en ik dacht, ik ga eens kijken wat dat voor een bioscoop is.

Nou dacht ik al dat het winkelcentrum in de buurt van mijn hotel groot was, maar het bleek nog groter te zijn dan ik in eerste instantie dacht. Er is "gewoon" de mall, maar daarachter liggen nog allerlei andere winkels en een bioscoop dus.

Gelukkig zag ik er ook nog een Barnes en Nobles want die in het centrum van Cosa Mesa gaat sluiten. Helaas had ik voor de Barnes en Nobles nog geen tijd, dus die gaat op mijn to do lijstje. Het boek waar ik mee bezig was, sowieso nog niet uit.

Ben dus naar de film Munich geweest. Een nieuwe Steven Spielberg, geloof ik. Op zich wel een interessante film, maar niet echt een film die ik in Nederland nou nog een keer zou willen zien.

Tja, en verder, verder niet zo heel veel bijzonderheden. Vraag me nog een beetje af hoe ik straks alle as uit de huurauto krijg als ik hem weer in ga leveren, maar er zal hier vast wel ergens een car-cleaning joint zijn.

En verder gaat het gewoon goed. Nog anderhalve dag en het is weer weekend. Daarna nog maar twee weken hier. Time flies when you're having phun.

wat ik in dit land nog niet heb kunnen vinden...

Zijn van die kleine dingen..... postzegels......
En jawel, gisteren kwam dr Phil ineens voorbij op de TV.

Verder zijn er vrij veel films op TV en op de lokale zender K-CAL-9 is er vooral lokaal nieuws..... loslopende verkrachters, mensen die een kind bij een ander hebben.. neerstortende vliegtuigen en andere lokale ellende.

Zondag in Californie

De winkels zijn gewoon open en wat aan het zwembad gelegen. Denk toch dat ik zo maar een kabeltje ga kopen waarmee ik gebruik kan maken van het picture transfer protocol.

Realiseerde me in de Sav on drugs hier ook dat ik met Valentijnsdag niet in Nederland zal zijn en zag dat de bank per opname 2 Euro 25 rekent.
Ach, tja..... we zijn gelukkig niet iedere dag in Amerika.

Polland...

Are you from Polland?
No, Holland....

O... no wooden shoes ;-)

De eerste vrije dag in de VS.

Sommige kansen krijg je niet vaak, dus als je ze krijgt moet je ze grijpen. Zo kon ik vandaag voor het eerst eens naar Venice gaan, een wijk van LA. Ik wilde daar sowieso naartoe omdat de laatste scene van de film Falling Down zich daar afspeelt en ik was gewoon nieuwsgierig. Dus, nadat ik deze ochtend de was had gedaan en hier in de buurt een mall bezocht had voor nieuwe sokken en nieuwe onderbroeken, naar het Noorden gereden.

Venice is een vrij relaxed strand. Ik kon het niet echt ruiken, maar ik had het idee dat men er wel weed zou roken. Er zat zelfs een man op de grond met een bord "Will work for Marihuana".
Hollywood was ook in de buurt dus vervolgens daardoorheen gereden. En inderdaad, die letters staan echt op die berg. Helaas kon ik geen plek vinden om ze echt goed te fotograferen, maar ze staan er echt.
Vervolgens kwam er weer een eerste keer aan. De eerste keer tanken in Amerika. Dat gaat hier echt anders dan bij ons en het kostte me dus ook enige moeite. Net als in Curacao moet je hier je benzine betalen voordat je kunt tanken dus ik heb er maar voor $10.- ingegooid.

En eigenlijk had ik gehoopt om nog op tijd "thuis" te zijn om te kunnen zwemmen maar de zon is hier ook alweer aan het ondergaan.

Helaas heeft mijn kamermeisje mij vandaag niet goed begrepen dus ben ik wel een dollar kwijt maar heb ik er geen extra koffie voor gekregen.

Wat ik de komende weekenden ga doen weet ik nog niet helemaal zeker maar, daar ik nogal van autorijden houd en ik hier nu toch een auto heb lijkt het me wel wat om ook nog een keer naar Mexico te gaan en naar Las Vegas.

Goed, het wordt hier ook avond... eens kijken of er wat te doen is.

De eerste vrijdag alleen in de Verenigde Staten.

Goed, daar zit ik dan op mijn hotelkamer, was ook liever in Amsterdam geweest nu, maar goed, nu is mijn werk even hier.
Deze avond naar het centrum van Cosa Mesa gegaan, dat is de 'stad' waarin ik nu zit. Het is gelegen in Orange County. Veel was er ik de stad niet te doen. Er zat nog een Barnes en Nobles maar die zou er per 31 januari ook mee stoppen. Er lag een boek wat ik nog wel wilde kopen maar zuinig als ik ben vond ik dat ik eerst maar het boek uit moest lezen wat ik nu aan het lezen ben.

Ook vandaag wat geprobeerd te communiceren met het kamermeisje. En ze heeft me begrepen. Omdat het morgen zaterdag is leek een extra sachet koffie me wel de moeite waard en zowaar, ze heeft het begrepen.

Ik kan wat dat betreft deze maatschappij nog niet helemaal goed inschatten. Zoals wij onze Marokkanen hebben, zo heeft Californie zijn Mexicanen..... zoiets was het geloof ik.

En verder best wel moe van een weekje werken. Morgen eens kijken hoe dat Los Angeles er nou eigenlijk uit ziet want veel meer dan een snelweg in de nacht heb ik tot nu toe nog niet kunnen zien. En natuurlijk enorm veel cubicles.
Daar werkt men in, hier in de VS. (In Nederland trouwens ook soms) en eerlijk gezegd ik vind het nou niet de vorm van een werkplek die veel gezelligheid en betrokkenheid bij elkaar uitstraalt. Maar goed, dat is mijn mening.

Het zetsel van de zaterdagavond is klaar, dus ik neem maar eens een kop koffie.

Dr Phil

Ik heb nog helemaal geen Docter Phil op de Amerikaanse TV gezien.

sommige dingen....

Van sommige dingen is het maar goed dat ik het niet gevraagd heb. Die laptop en die auto waren er zomaar ineens..... nou ja, waren er zomaar ineens, die auto heb ik zelf voor moeten schieten.

Maar goed dat ik bij mijn sollicitatiegesprek geen vragen heb gesteld over het opzetten van een VPN. Deze avond ben ik erachter gekomen hoe makkelijk het eigenlijk is om vanuit je hotelkamer (of dus eigenlijk iedere andere plek waar je de juiste software op een computer hebt) gewoon Oracle te benaderen. Zowel met TOAD als met applications.

Soms is het leven mooi. Gisteren hier ook via de breedband het NOS journaal nog zitten kijken. Nog een dagje werken en dan is het weekend. Eindelijk tijd om LA eens te gaan verkennen en een aantal foto's te maken. Die zullen de komende week hier nog niet verschijnen want ik heb het kabeltje niet bij me.

Gegroet.

USA Today

In de USA Today las ik deze ochtend dat de arbeidsmarkt weer aan het aantrekken is. Dat is altijd leuk nieuws om te lezen.
De vraag is dan natuurlijk altijd, waar trekt ie aan? Maar dat zou zowel hier in de US als in Engeland het geval zijn.

Verder deze ochtend bij het ontbijt een appel en een sinaasappel meegenomen, nu ze nog opeten. En stoppen met roken... ooit.

Om het tijdsverschil te bekijken

Kijk naar de volgende link

Iets wat altijd moeilijk is in een vreemd land

Is de weg vinden van je hotel naar je werk en weer van je werk naar je hotel.
Tot nu toe houd ik er nog routebeschrijvingen bij, maar ik denk dat ik volgende week maar eens ga proberen zonder plattegrond te rijden.

Dit weekend eens kijken of er in LA wat te beleven valt. Geen idee hoe winkelcentra er hier uit zien. Beetje vreemde stad wat dat betreft.

Deze ochtend, omdat het noodzakelijk was, ook maar eens een skype-out account gekocht. Wel handig voor intercontinentaal bellen. Alleen is het vervelende dat de andere kant van de lijn denkt dat je ook echt belt en of ze niet terug kunnen bellen. Tja, dat kan natuurlijk wel maar dan alleen op de mobiele telefoon.

Goed, tijd voor een tweede avond McDonalds.

Helaas

Aan veel leuke dingen doen kom ik in Amerika nog niet toe. Nou ben ik natuurlijk ook niet met dat vooruitzicht hiernaartoe gegaan maar zoals het nu loopt loopt het helemaal niet lekker.

Amerika is eigenlijk niet veel anders dan ik verwacht had. Bijna alles is gewoon een stuk groter.
Moet zeggen dat ik deze eerste dag ook nog wel moeite had met het vinden van de weg naar mijn werk en vooral met de weg terug. Dat zijn toch wel wegen die je als eerste in de vingers moet zien te krijgen.

En natuurlijk, de eerste avond in de USA haal je je avondeten bij de McDonalds. Heel veel foto's heb ik ook nog niet gemaakt, hopelijk komt daar dit weekend wat van.

En morgen alweer dag twee.

Allways look at the bright side

Dat betalen vind mijn werkgever een beetje moeilijk geloof ik, maar goed, ik heb nu wel weer een auto, een hotelkamer en een laptop.
Maar er zijn absoluut momenten dat ik gewoon naar Amsterdam verlang. Zal blij zijn als ik haar weer zie. Helaas is dat bellen vanuit hier nogal duur en ach, het zijn maar vier weken. Maar goed, wel vijf weekenden zonder haar.

In de toekomst anders regelen en ook die auto in Nederland moet er maar eens komen.

Veilig geland

Inmiddels veilig geland in Los Angeles, auto opgepikt, hotel gevonden, werk gevonden dus nu wordt het tijd om echt dingen te gaan doen.

Het weer hier is uitstekend. Zwemmen in de zee zal nog niet lukken maar ik kan zonder jas naar mijn auto en de plek om te lunchen lopen.

Zij die gaan vliegen groeten u.

Hopelijk weet ik in Amerika ook nog het wachtwoord van mijn blog, zodat ik daar gewoon verder kan bloggen.

Deze pagina zie ik nu pas....

Maar tja, ik zou eerst ook naar San Jose gaan.

De Nederlandse pagina over Los Angeles.

Over Assen was overigens ook zo'n pagina.

Voorbereidingen op de reis

Tijdens mijn voorbereidingen op de reis kom ik wel aardige internet-sites tegen. Zo is op deze pagina te vinden welke schoenen je tijdens je reis het beste kunt dragen. En ook betrap ik mezelf erop dat ik over de reis positief en negatief kan denken. Beide heb ik gedaan. Gedachten als "misschien word ik wel eerder weggestuurd", "hoe vind ik de weg van de luchthaven naar het hotel" en "Welke nieuwe vrienden zal ik maken?".

Hoop eigenlijk ook dat ik met een laptop op mijn hotelkamer kan internetten.

Wat dan wel weer heel toevallig is....

Of misschien niet....
Is dat de luchtvaartmaatschappij een naam draagt van een clubje waarvan ik waarschijnlijk een oude bekende weer ga ontmoeten.

Hotels

Na vorig jaar voor mijn vorige werk in een hotel in Drenthe gezeten te hebben begint het nieuwe jaar met vier weken in het volgende rookvrije hotel.....

Leuke dingen

Gisteren voor het eerst sinds een jaar weer eens lekker een stuk geschaatst over kunstijs. Voor het eerst in de Jaap Edenhal geweest. En hoewel we het wat vreemd vonden dat de keuken om 20.00 sloot terwijl het schaatsen pas om 21.00 begon zijn we toch doorgegaan.
Het was een heerlijke avond.

Gisteren was ook de dag waarop er eindelijk spijkers met koppen geslagen werden voor mijn geplande reis naar Amerika. Ineens is het dan de bedoeling dat ik maandag vertrek, maar ik ben er nog lang niet zeker van...

Het weer..

Is niet lekker en ik ook niet.
Deze ochtend belde mijn vriendin, ook zij voelde zich niet goed, maar we blijven hoop houden op de toekomst.

Wat is dat toch..

Dat als je de telefoon bij de boxen van je computer hebt liggen dat die boxxen dan ineens geluid geven.
Verder wil ik geen spannende vrouw, maar gewoon een normale vrouw en een normaal leven.

Het eerste weekend van 2006

Zit er alweer bijna op. Mijn vriendin is alweer een week gestopt met roken. Dat vind ik knap. Zou soms willen dat ik dat ook zo een twee drie kon. En ik denk dat ik het straks in Amerika wel zal moeten. In ieder geval minder roken.
Kan me van mijn vorige reis herinneren dat ik 's morgens eerst de lift naar beneden nam om een cigaret te kunnen roken.

En verder zijn er plannen om weer eens te gaan schaatsen. Toch wel prettig dat dat nu gewoon kan. Ze is goed voor me. En ik op de een of andere manier ook vast wel voor haar.

Dat is ook weer het mooie van het vooruitzicht van een baan, dat je waarschijnlijk weer over de financiële middelen beschikt om voor andere cadeautjes te kopen.

Moet zeggen dat ik er ook erg naar uitkijk om weer over een automobiel te gaan beschikken.

Preventief stelen

Gisteren kocht ik op Utrecht Centraal een enkele reis Nijmegen. En heel naief, ik vertrouw de mensen om me heen nog steeds, liet ik mijn koffer gewoon staan.

Het kaartje viel uit de automaat, ik stopte het kaartje in mijn portemonnaie, keek achterom, koffer weg...

Kwamen er twee agenten naar me toe, met mijn koffer. Die hadden ze preventief gestolen.
Om me er op attent te maken dat ik beter op mijn spullen moet letten.

Tja...What's next?

Gaan we in elkaar geslagen worden door agenten? Zoiets, van dit kan je overkomen?

Behoorlijk ingeburgerde vrouw

Zojuist las ik het hier gelinkte bericht op het internet. En ik dacht bij mezelf, deze vrouw is behoorlijk ingeburgerd... krijgt ze een gratis hoofddoek, toch lopen zeuren... Hoe Nederlands kan je zijn?

Beetje kut eigenlijk...

Er waren plannen voor deze avond, maar tja, de gastvrouw was gestopt met roken en dus chagrijnig.
In Utrecht had ik ook weinig mazzel. Het stond niet expliciet in mijn contract: "Het wijzigen van het password van de user apps zal leiden tot vroegtijdige beëindiging" maar het is natuurlijk wel dom, nou ja, dom, een leermoment.

Ben overigens deze avond op zoek gegaan naar automobielen die me staan. Zelf vind ik de A4 wel wat. Zelfs al is ie oud.

Goed, kusje voor mijn lezer(essen) en tot later.

Weer ergens anders gelezen.

The debaters were organized into a three-person "no" team, which argued that DBAs are no longer needed, and a three-person "yes" team, which argued that DBAs are still needed.

Representing the "no" team, veteran DBA and developer George Dobbs kicked the debate off by casually opening and sipping a beer, making the point that more automation will lead to more vacation time.

"Information is a good thing; data is a necessary evil," he said. "DBAs are middlemen, not providers. Companies need analysis and knowledge, not redo logs, tablespaces, DDL, DML, etc."

Consultant and author Gaja Krishna Vaidyanatha rebutted on behalf of the "yes" team by making a comparison to the recently launched mega-plane, the Airbus A380.

"Sure, there are automated systems on board, but there will always need to be a pilot," he said, prompting loud cheers from the audience.

Ergens gelezen....

Het nieuwe zorgstelsel

De fysiotherapeut knijpt er tussenuit.
De logopedisten zijn sprakeloos.
De podotherapeut zit met kromme tenen.
De KNO-arts krijgt er een brok van in de keel, voelt zich bij de neus genomen en wordt een oor aangenaaid.
De oogarts ziet het somber in.
De neuroloog krijgt er de zenuwen van.
De verloskundige zit met de naweeën.
De gynaecoloog baart het zorgen.
De uroloog voelt aan zijn water dat dit niet goed gaat.
De anaesthetist is knock-out.
De cardioloog aanschouwt het met bloedend hart.
De dermatoloog krijgt er kippenvel van.
De geriater krijgt er grijze haren van.
Voor de chirurg snijdt het mes niet meer aan twee kanten.
De hematoloog wordt het bloed onder de nagels vandaan gehaald.
De gastro-enteroloog heeft er zijn buik van vol.
De internist wordt binnenstebuiten gekeerd.
De diëtiste kan geen pap meer zeggen.
De psychiater snijdt het door de ziel.
De traumatoloog ergert zich bont en blauw.
Voor de apotheker is het een bittere pil.
De tandarts ziet er geen gat meer in.

Veranderingen...

Tja, de Verenigde Staten, ik geloof dat ik ze binnenkort voor de tweede keer met mijn eigen ogen ga aanschouwen.
Toen ik economie studeerde wilde ik altijd een keer naar Wall Street, het Walhalla van het kapitalisme, denk niet dat ik dat dit keer ga redden, maar Sillicon Valley is waarschijnlijk wel het Walhalla voor de Nerd van tegenwoordig.
Niet dat ik mezelf tot die bevolkingsgroep reken, maar ik ben wel benieuwd hoe het daar is.

Van die vreemde dingen...

Waarom is er 's morgens in de trein naar Utrecht altijd plek zat en 's middags in de trein terug naar huis bijna geen zitplaats?

en...... wat voor een auto gaat het dit jaar worden? Een A3 schijnt me wel goed te staan.

Optimistisch...

Volgens mij hadden we deze site wel nodig ;-)

De eerste werkdag van 2006

Zit erop. En ik moet weer allerlei dingen doen waarvan ik wel ongeveer weet hoe ze moeten maar niet precies. Als database-administrator ben je verantwoordelijk voor backup en recovery en performance tuning van een database of een aantal databases. En tja, daar begonnen de uitdagingen al, de test-omgeving, ok, de produktie-omgeving, ok, maar hoe kwam ik ook alweer de acceptatie-omgeving in.......... tja....

En Rman, hoe zat het daar ook alweer mee.

Gelukkig kon ik wel vrij spontaan allerlei sessies killen, dat was niet echt een probleem. Verder, om een stored procedure aan te passen het apps wachtwoord gewijzigd ( daar had ik even overheen gekeken) maar dat moet je natuurlijk niet doen want dan kan er niemand meer inloggen en dat leidt natuurlijk tot gefrusteerde gebruikers.

Het is maar een week en meer dan 24 uur zitten er niet in een dag.

Het is een beetje vreemde traditie

Maar vandaag ben ik samen met 1000en andere mafkezen de zee ingerend. Is wel een mooie traditie om op 1 januari om 12.00 de zee in te rennen. Een fris begin van het nieuwe jaar.
Er lag nog sneeuw op het strand, ook dat was verbazingwekkend. Aan de andere kant, het sneeuwde vrijdag behoorlijk. Een dubbeldekker, waar ik in zat strandde op station Abcoude en omdat ik naast het hokje van de hoofdconducteur stond hoorde ik dat er in Nederland 10 meer van dergelijke stellen gestrand waren. Tja, dubbeldekkers, daarmee loopt het meestal niet goed af.
Het komend jaar ga ik weer werken aan geluk en aan een zuiver geweten. het gaat wel goed. Een nieuw jaar, barstensvol verbeterpunten en nieuwe kansen. Volgende week de kerstkaarten en zo maar op gaan ruimen en ik ben benieuwd of deze week de vlucht naar de VS geregeld kan worden.

Beste wensen en veel liefde voor iedereen om me heen.

Hier heb ik dus aan meegedaan.