Zakgeld..

Vroeger, toen ik kind was, kreeg ik zakgeld. En ik weet eerlijk gezegd niet eens meer hoeveel en of ik nu het grootste gedeelte kreeg van mijn moeder of van mijn oma.
Natuurlijk heb ik er al jaren niet meer aan gedacht omdat zakgeld omgezet werd in studiefinanciering, studiefinanciering aangevuld werd met salaris, overging in een uitkering daarna weer normaal salaris daarna soms tijdelijk een uitkering totdat de uitkering enigszins langdurig werd waarna die uitkering weer aangevuld werd door een salaris.

Waarom dacht ik vandaag wel weer aan zakgeld? Omdat ik de volgende zinsnede las in de (digitale) Volkskrant: "Het is alsof je een kind minder zakgeld geeft omdat het een krantenwijk heeft"...Tja, voor hen die dat niet wisten, zo werkt de overheid. Zo krijg ik nu een lagere uitkering omdat ik in november 2009 gewerkt heb. Is dat terecht? Ergens wel natuurlijk. De overheid gaat ervan uit dat je zelf in je inkomen kunt voorzien en vult dat, indien noodzakelijk, aan tot het bestaansminimum. Alleen qua timing komt het even niet goed uit, maar tja, minder geld komt eigenlijk nooit goed uit.

Ik lees...

Ik lees het volgende: Het kabinet heeft 3,1 miljard euro aan Libische banktegoeden bevroren in het kader van de internationale sancties tegen Libië. Dat meldt de NOS, die spreekt van een erg hoog bedrag..

Tja, wat moet ik daar dan van denken? Dat het kabinet niet alleen het eigen volk besteelt maar ook dat van vreemde volken? Zo komt het in eerste instantie op me over.
Maar goed, ik heet geen Khadaffi...

Ze heet zo gelijk...

Deze avond kreeg ik per MSN een bijzonder bericht... als je nooit iets probeert, lukt er nooit wat...
Dat vond ik wel een mooie. En dat verhef ik met ingang van hedenavond tot mijn motto.

De grootste fout..

De grootste fout die 'wij' economen maken is dat we in veel van onze redeneringen uitgaan van een 'ceteris paribus' veronderstelling. Natuurlijk, om redeneringen op te bouwen heb je soms veronderstellingen nodig, maar de c.p. veronderstelling is natuurlijk een van de vreemdste die er is.
De c.p. veronderstelling impliceert 'dat al het overige gelijk blijft'... maar dat blijkt vaak niet zo te zijn. Als mijn leven aan de c.p. veronderstelling zou voldoen zou het er ook heel anders uitgezien hebben. Hoewel.... soms zou ik willen dat er een 't.p.' veronderstelling ingeschakeld zou kunnen worden, totum paribus... laat al het andere maar gelijk blijven.
Iedereen die een beetje tv kijkt of het weer ondergaat weet dat alles verandert.

En weer...

Soms schrik ik van wat ik lees. Zo las ik vandaag dat Floor van der Wal (26) overleden is. Niet dat ik haar nu zo goed kende, maar ik heb haar wel ooit gezien tijdens een voorstelling. En omdat ze een vriendin was (Jezus wat klinkt dat in deze constructie kut) van mijn toenmalige vriendin reed ze het laatste stuk mee bij ons in de auto.
En toen, plots, ineens was ze er niet meer.

Nu sta ik in het algemeen vrij rationeel tegenover de dood. "Het moet een keer gebeuren..." "Je moet alles een keer gedaan hebben in je leven..."... maar ja, als het ineens zo (relatief) dichtbij komt dan komt het gewoon best dichtbij.
Ook ik zal op mijn 26e best een eind gefietst hebben, waarschijnlijk zelfs auto gereden, maar ik ben niet aangereden en ik heb ook geen aanrijding veroorzaakt.

Kortom, naar nieuws.

De ene ex..

De ene ex is de andere niet.... en ze zijn ook allemaal op een andere dag jarig. Zo was gisteren P. jarig. Dat is zo'n ex die ik gewoon kan bellen op haar verjaardag. Er zijn ook exxen waarbij ik dat beter niet kan doen omdat ze de hoorn op de haak gooien of omdat ik bij God niet weet of ik hun telefoonnummer nog wel ergens heb.
En verjaardagen vergeten is tegenwoordig best moeilijk. Vroeger werd je er eigenlijk alleen aan herinnerd als je op het toilet zat, tegenwoordig weet Outlook alles en als die het niet vertelt mailt Plaxo je wel dat je aan die en die moet denken. Kortom... leuker konden ze het niet maken, wel makkelijker.

Hoe?

Hoe krijgt de dood dat toch telkens voor elkaar? Waarom gaan de verkeerde mensen dood?

Het schijnt de laatste tijd nogal te heersen, de dood.. zojuist hoorde ik dat de vader van een vrij goede vriendin van me overleden is. Daar schrik ik dan toch altijd even van, hoewel, aan de andere kant, zo is de natuur.
En de liefde, die hoort ook bij de natuur, zo heb ik vandaag ook een ex van me gebeld.. omdat ze jarig was/is.. maar ja, stemmen verander je niet zomaar en ze klonk nog altijd even lief.

Nou ja, het verleden neemt geen keer en het leven gaat zoals het gaat.

Lezers gegroet.

Blaren

Gisteren was het een zonnige dag. En omdat de trein tussen Weesp en Hilversum niet reed ben ik via Utrecht maar na Hilversum gegaan voor de vierjaarlijkse lenteslenter. Eigenlijk stond die voor wat eerder dit jaar geplanned, maar vanwege het toenmalig tegenvallend weer werd dit evenement verplaatst naar gisteren.
Door een mij onbekende oorzaak heb ik al enige tijd last van mijn rechtervoet, inmiddels is daar een blaar op mijn linkervoet bijgekomen.
De komende tijd zal ik dus wat minder wandelen. Nu is dat niet zo erg want het voorjaar komt eraan zodat het ook weer tijd wordt voor stukjes op de fiets.

Verder niet zoveel nieuws eigenlijk, of het moet zijn dat ik dat werkzoeken langszaam zo zat ben dat ik het idee heb om maar voor mezelf te beginnen. Als Mozes niet naar de berg kan, dan moet de berg maar naar Mozes komen. En gelukkig heb ik al een aantal potentiële opdrachtgevers en dat geeft de burger dan ook weer moed.

U leest van mij.

Raar...

Het zal wel in alle mensenlevens voorkomen.... er verdwijnen wel eens mensen... zo schijnt er hier in Amsterdam onlangs ene Guido verdwenen te zijn, soit, dat soort dingen gebeuren nu eenmaal....
Oude geliefdes worden, of je het nu wil of niet, op een gegeven moment ook geschiedenis, ze geven geen adreswijzigingen meer door en zo verdwijnen ze, uit je bed, uit je leven en op de lange duur uit je geheugen... ergens wel jammer omdat, bij alles wat je begint, er ergens toch nog een stuk hoop was.

So...

En dan te bedenken dat ik tevreden ben met een tv van 20 jaar oud.

Vasten

Aswoensdag is weer voorbij, dus eigenlijk is het weer tijd om te gaan vasten. Nu heb ik ook dit jaar carnaval weer overgeslagen dus een echte goede voorbereiding heb ik niet gehad. En vasten zou voor mij ook heel anders zijn dan het ouderwetse vasten, zo'n snoepkont ben ik niet.
Als ik 40 dagen niet zou roken en geen alcohol zou drinken zou dat al een behoorlijke vorm van vasten zijn, maar ja, De Dijk zong het al: slechte gewoontes zijn het hardnekkigst.

Goedemorgen allemaal.

Klungelen

Het blijft klungelen met die webcams.

Need i say more?

Wendingen..

Soms ben ik verbaasd, verbaasd over de wendingen die het leven kan nemen. Ik had nu getrouwd kunnen zijn, iks had zelfs al gescheiden kunnen zijn, ik had een kind kunnen hebben, maar dat is allemaal niet gebeurd. Toen, op 3 maart 2011, was ik ineens een werkzoekende, hogeropgeleide arme bijstandstrekker in Amsterdam. Had niet verwacht dat mijn leven zo zou verlopen.

Nou ja, soms zit het mee en soms zit het tegen en verder gaat het goed.