Abdicatie...

Het was natuurlijk te verwachten, enige satire na de abdicatie. Een van de mooiste prenten vond ik wel een afbeelding die ik zag geplaatst door een vriend van me uit Arnhem. Hier op zien we de aanstaande vorst duidelijk tegen een achtergrond van UWV-vacatures, met daarbij de tekst: 'Een nieuwe baan na je 45e, zie je wel, het kan wel'. Dat is dan wel weer een hoopgevend perspectief.

Rustige koninginnedag.

Tja, de reclame-slogan 'Even Apeldoorn bellen' klinkt vandaag natuurlijk wat anders dan ervoor. Maar dat terzijde. In Amsterdam weinig bijzonders. Hoewel, voor het eerst van mijn leven op koninginnedag eens in een bootje door de Amsterdamse grachten gevaren. Ziehier wat foto's.

En nu hier maar eens wat rommel opruimen.

Bijzondere televisie/kan dat weer?

Ik heb de afgelopen twee uitzendingen van '24 uur met' bekeken. '24 uur met' is wat anders dan een frietje met. Het is een programma waarin een Nederlander 24 uur doorbrengt met een andere Nederlander, maar een van die twee Nederlanders is altijd Wilfried de Jong. Wat ik bijzonder vind aan de laatste twee afleveringen is dat er gewoon weer gerookt wordt op tv. Dat hebben we de afgelopen tien jaar of zo, bij mijn weten niet gezien, maar kennelijk mag het weer, Europa of geen Europa. Ik vind dat eigenlijk heel bijzonder, dat er gewoon weer gerookt mag worden op tv, maar het mag dus. Nou ja, en zoals dingen meestal gaan, als het op tv mag, dan mag het daarna ook weer in de kroeg en op de straat. Dan is het nog maar een kwestie van tijd voordat het ook weer in de trein mag.

Zo kan het ook.

Altijd leuk....

Een telemafketeerste lieverd noemen en dat ze dan antwoord dat ze heel lief is.

Linked in en privacy

Linked in begon leuk, je kon een beetje zien waar oud-collega's gebleven waren en werving- en selectiebureaux konden je vinden. Maar Linked-in moderniseert en moet je daar blij mee zijn? Dat vraag ik me wel eens af. Zo kreeg ik vandaag via Linked-in (wat ik al onpersoonlijk vind) van een vriend van me de vraag of ik een Ipad gekocht had. Degene die mijn inkomenspositie een beetje kennen weten dat ik een maand moet leven van het bedrag wat een Ipad kost. Dus nee, ik heb geen Ipad gekocht. Maar Linked-in vertelt wel dat ik Linked-in voor Ipad gebruik. Stel je voor dat er een internet-site zou zijn waarop telkens vermeld wordt welke software je gebruikt. Ik zou daar niet vrolijk van worden. Tja, en nou de Ipad zelf.... het is wel een handig ding. Maar ik heb toch liever iets met een toetsenbord, een gewone Ipod of een gewone tv.

Vreemd verhaal.

In het algemeen heb ik niet het idee dat we in Nederland in een bananenrepubliek leven totdat het tegendeel blijkt. En dat is de afgelopen maanden enigzins gebleken. Er is me zelfs eens verteld dat we hier een goed sociaal stelsel hebben, totdat je ermee te maken krijgt. Zoals enkelen weten, leef ik helaas al een tijdje op kosten van 'de maatschappij' dat ik dat van 1988 tot 1995 ook deed schijnt niemand wat uit te maken maar dat is een ander verhaal. Anyway, ik leef van, zoals dat heet, "het bestaansminimum" eigenlijk daar zelfs behoorlijk onder. Hoe is dat gekomen? Het schijnt dat iedere Jan Doedel, je uit kan schrijven bij een gemeente waardoor je dus geen adres meer hebt en de betreffende gemeente ook niet meer zorgt voor je bestaansminimum, maar het kan dus. Nou ja, dat is een reden waarom ik binnenkort waarschijnlijk weer eens terug naar het lieflijke Almelo ga.

Marktwerking.

Sinds wanneer behoren publiek gereguleerde monopolies die met belastinggeld worden gefinancierd en niet failliet kunnen gaan tot de markt gerekend? En waarom is de Nederlandse bestuurlijke top - die in het algemeen toch niet bekendstaat om zijn liefde voor rechtse zaken als kapitalisme en (neo)liberalisme - als het over de eigen beloning gaat ineens zo verzot op marktwerking? Marktwerking waar, uitgerekend in dit geval dus, niet eens sprake van is. Want hoe is het anders te verklaren dat publieke organisaties die duidelijk niet functioneren ondanks hun wanprestaties gewoon kunnen blijven voortbestaan?

Medici en de markt.

Zoals het velen bekend is ben ik van huis uit een econoom. En redelijk Christelijk opgevoed of althans katholiek. En deze avond vroeg ik me af in welke bedrijfstakken het nog meer geld kost om het te betalen voor het opmaken van een offerte? Om een tandarts een offerte te laten uitbrengen over wat er allemaal in uw mond moet gebeuren zult u er langs moeten gaan en hiervoor moet u betalen. Nu weet ik dat de tandartstarieven vrij zijn gegeven, dus behandelingen zullen bij diverse tandartsen iets anders kosten. Voordat u weet wat u op verschillende plaatsen kwijt bent, moet u dus betalen. Vreemd eigenlijk... maar ja, een medische behandeling is maatwerk. Het is niet een uniform produkt, zoals een laptop, dat je bij iedere electronica zaak kunt kopen. Misschien komt het met de liberalisering ooit nog wel zover dat je geld moet betalen om een folder in te zien of een etalage te bekijken.