Catharinakerk

Vandaag liep ik, zoals de laatste tijd wel vaker, door het centrum van Eindhoven.

En hoewel ik het al een tijdje van plan was ben ik vandaag pas de Catharina-kerk in gegaan. Op de een of andere manier komt de moderne mens niet meer zo vaak in de kerk.

Op zich was het een kerk als alle andere, er was maar een ding dat me op viel.
Het schijnt dat tijd vroeger niet zo belangrijk was en dat daarom in de late middel-eeuwen kerkklokken ook maar een wijzer hadden, namelijk die voor het uur.

Tja, waarom heb ik eigenlijk vier horloges als mijn mobiele telefoon me ook kan vertellen hoe laat het is?

Politiek ergens op het internet.

Zonder strengere regels zullen er keuzes gemaakt moeten worden die nu al zichtbaar worden de ww van 5 naar 2 jaar, pensioenleeftijd omhoog, ziektekosten omhoog, verpleegtehuizen zelf betalen, eigen risico zorg, drastische beperkingen aftrekkosten, hogere belastingdruk, etc etc. Onze sociale welvaartstaat staat zwaar onder druk door de wereldwijde solidariteit met vluchtelingen die bijna zonder uitzondering uit gebieden komen met explosieve bevolkingsgroei. Kijk bijvoorbeeld naar Syrië waar de bevolkingsgroei extreem toenam en een periode van droogte de aanleiding was voor oorlog en destructie door schaarste.

Gelul in de ruimte.

Bloggen is eigenlijk gelul in de ruimte. Je schrijft een stuk tekst, die verschijnt op het internet en je hebt geen idee wie die tekst gaat lezen en wat ie er mee gaat doen. Ook mis je de reactie van de andere kant. Vandaar dat ik er eigenlijk maar mee gestopt ben. Alles wat je zegt zou ook tegen je gebruikt worden. Verder is er niet zoveel veranderd. Ik zoek nog steeds een vrouw en een baan.. een soort van eigen huis heb ik bijna weer gevonden maar dat zien we dinsdag wel. Wat nou het voordeel van een vrouw is weet ik ook nog niet, maar dat zien we dan wel.

Trends op de arbeidsmarkt.

Kennelijk heb ik tien jaar geleden op het verkeerde paard gewed en pluk ik daar nu de wrange vruchten van. Oracle is dood, althans Oracle financials is dood. Dat heeft me veel ellende en verhuizingen gekost, maar het is niet anders. Ik zal door moeten, dat is ook een feit, dus probeer ik me de laatste tijd steeds meer te richten op de die S-en: Siebel, SAP en Salesforce. Het probleem is natuurlijk dat ik daar weinig kaas van gegeten heb, maar ja, Griekse kaas en geitenkaas heb ik ook nog niet zoveel gegeten, dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik geen Griekse of geitenkaas zou KUNNEN eten, maar leg dat maar eens uit aan een potentiële werkgever. Andere dingen waarmee ik trends op de arbeidsmarkt probeer te ontdekken is zoekwoorden in functies op freelance.nl of in Linked-In te gebruiken. Het heeft nog niets opgeleverd, maar de aan(deel)houder wint.

Nieuw huis.

Nodig is het nog niet, maar op een gegeven moment zal ik toch weer gaan moeten verhuizen. Ben wel benieuwd wat het nu weer gaat worden. Natuurlijk, dat anti-kraak wonen heeft best voordelen, maar ook nadelen. En zo veel alternatieven zijn er niet. De enige twee alternatieven zijn een sociale huurwoning of een kamer. Ik ben benieuwd, maar laten we nou eerst maar een baan regelen.

Stug doorgaan..

Soms vraag ik me af of ik stug door moet gaan met solliciteren of eerst andere problemen op moet lossen. Ik denk eigenlijk dat als het een goed gaat andere dingen ook wel goed zullen gaan, dus hup maar weer solliciteren.

Intercedentes.

Door die aanstaande 'verhuizing' naar Eindhoven dacht ik vandaag daar ook eens een aantal intercedenten te benaderen met de vraag of ze misschien wat voor me zouden kunnen betekenen. Wat me opviel was dat ze vaak wel een profiel op Linked-in hadden maar hun contact-gegevens ontbraken. Dat kan natuurlijk een bewuste keuze zijn, maar vanuit commercieel oogpunt niet zo slim. Zag overigens dat ik ze zelf ook niet vermeld had en dat is natuurlijk ook niet zo handig. Dat dus maar aangepast.

Braaf jongetje...

Vroeger was ik een braaf jongetje en in zekere zin nog steeds. In principe fiets ik nog steeds niet door rood en probeer me verder ook netjes te gedragen. Zo voer ik liever geen telefoongesprekken als ik sta af te rekenen. Ik ben er echter ook achter gekomen dat het soms moeilijk is om een braaf jongetje te blijven. Natuurlijk weet ik ook wel dat roken niet gezond is en bij nader inzien had ik er nooit aan moeten beginnen, maar ja, het is nu eenmaal gebeurd. En tegenwoordig mag je op veel minder plaatsen roken dan vroeger mocht. Ik kan me de tijd nog herinneren dat ik, als ik terug naar mijn studenten-stad ging ik in de trein mocht roken. Dat doe ik natuurlijk nu ook niet meer. Thuis roken doe ik nog wel maar dat had ik beter ook niet kunnen doen. Door dat gerook word ik nu voor de derde keer mijn huis uit gezet en daar word ik niet vrolijk van. Toch eens kijken hoe ik kan stoppen.

Weer op de rails

De grote vraag is hoe ik mijn leven weer op de rails krijg. Natuurlijk zal ik vrij veel zelf moeten doen maar alleen gaat het ook niet lukken. En eigenlijk heb je maar een paar simpele dingen nodig om een beetje een prettig leven te hebben. Ik heb ze samengevat met de drie W's: werken, wonen en wederhelft. Persoonlijk zou ik nu al blij zijn als ik de eerste twee W's voor elkaar krijg. Werken is me al een tijd niet gelukt. En waarom weet ik niet eens precies. Er zijn mensen die zeggen dat ik te weinig mijn best heb gedaan. Ik vraag me af of dat waar is. Op een gegeven moment heb je gewoon heel erg je best gedaan en als je dan telkens afgewezen wordt geef je het op. Dat is natuurlijk niet slim om te doen. Men is pas verslagen als men zich bij het verlies neerlegt en daar lijkt zo'n houding wel op. Natuurlijk heb ik ook wel vrijwilligerswerk gedaan maar ik heb niet het idee dat het leidt tot een betaalde baan.

Van die leuke anekdotes van mijn moeder.

Vandaag las ik in de digitale krant dat de OV-fiets een groot succes is. En ook ikzelf heb er al een aantal keer met plezier gebruik van gemaakt en wil dat ook in de toekomst blijven doen. Een op zich best wel slim idee van de OV-fiets mensen was om ook elektrische fietsen aan te bieden. Zelf vind ik me nog te jong om zoiets aan te schaffen maar het idee leek me wel aardig. Dan kan je het in ieder geval eens proberen. Wat bleek echter? Veel mensen die zo'n OV-fiets huurden hielden er geen rekening mee dat zo'n accu ook leeg raakt. En dat ie dan gevuld moet worden anders komt je niet meer verder. Gevolg was dat er overal in Nederland gestrande elektrische fietsen stonden die weer opgehaald moesten worden. Kortom, een idee dat op zich wel leuk was, maar de uitvoering een beetje lastig.

Verbondenheid.

Vandaag werd ik door een vriend gewezen op dit artikel. Het is natuurlijk niet een artikel wat uit de lucht komt vallen. Het is als het ware een verlengde van de inhoud van een interview wat ik ooit met 'de' NRC had. Het probleem is natuurlijk gewoon dat we het niet meer weten en maar proberen er iets van te maken. Dat dat vroeger anders was, merkt ik eind vorig jaar toen ik nog in Oss woonde. Soms had ik er wel eens wat tijd over en ging dan een eindje kuieren over een kerkhof. Wat mij op dat kerkhof op viel, was dat er een vrij groot aantal mensen begraven lag die ook in Oss geboren waren en het zal bij veel andere dorpen en steden in Nederland niet anders zijn. En dat was natuurlijk ook vrij logisch in tijden dat er nog niet zoiets bestond als de OV-jaarkaart voor studenten en een populatie vliegtuigen die alleen maar groter lijkt te worden. Begrippen als 'asielzoekers' en 'massa-emigratie' of 'tsunami' neem ik dan nog niet eens in de mond. Feit blijft dat de mens een stuk mobieler is geworden en met die toegenomen mobiliteit de (langdurige) verbondenheid af neemt. En dan heb ik het nog niet eens over begrippen als ontkerkelijking en de toename van de invloeg van het Neoliberalisme en zo. De maatschappij wordt er steeds meer een van 'Ieder voor zich en God voor ons allen', alleen het probleem is dat er geen God meer is. En dat de onderlinge tolerantie af neemt.