Engelen waren het, eigenlijk allemaal...

Je valt... en je merkt dat een van je benen het niet meer doet. Dat is lastig, als een van je benen het niet meer doet. Dan heb je hulp nodig. Natuurlijk, als je net geboren bent, doen je benen het ook nog niet maar als je 2 jaar verder bent leer je erop te vertrouwen, op je benen. En ineens deed ie niet meer mee, dat rechterbeen. Het been zegt als het ware: het maakt me niet uit wat jij van plan bent, maar ik doe niet meer mee. Dat is best wel lastig als je eigenlijk even wilt gaan douchen en een biertje wilt drinken. Maar gelukkig was daar Femke. Haar naam is niet zo moeilijk te onthouden, want zo heet mijn zus ook. Femke kon de situatie vrij snel goed inschatten.... 'het gaat niet goed met deze man', nee, dat wist ik zelf ook wel. Ik ben zowel haar als Mientje heel dankbaar dat ze me hielpen, alsook de ambulance-broeders, waarvan ik de namen dan weer niet onthouden heb. Femke, dank... en al je collega's ook. Ow, volgens mij was ik nog vergeten te zeggen dat Femke me vertelde dat ze politie-agente was. Nou ja, dat zei ze eigenlijk niet eens specifiek tegen mij maar in het algemeen. Bij die andere heup werd ik geholpen door een leger-arts. Ik denk dat het goed is dat we diensten hebben als leger en politie.

Het leven...

Het leven had op zoveel plekken anders kunnen lopen. Ik had op zoveel plekken anders kunnen lopen. Het zal wel weer bijna oktober zijn en mogelijk is dat de reden dat ik terug kijk. Als je vijftig bent ga je dingen missen, ga je je afvragen waar het nou eigenlijk fout is gegaan. Eerlijk gezegd heb ik daar nog steeds geen antwoord op. Er zijn door diverse mensen indrukwekkende woorden tegen me gezegd. Zowel door vrouwen als door mannen en op de een of andere manier zullen die woorden wel invloed gehad hebben. Zoals andere zaken ook invloed gehad hebben, maar wat nu de alles bepalende factor is geweest, daar moet ik het antwoord op schuldig blijven. Maar er zijn wel zaken waar ik, achteraf, altijd achteraf, spijt van heb. Maar hoe ik het goed had kunnen doen, daar heb ik dan ook het antwoord weer niet op. Ik was Catoline al kwijt voordat ik die Mercedes kocht. En waarom ik Catoline kwijt ben geraakt is me nog steeds een raadsel. Was het omdat ik teveel dronk? Was het omdat ik in Assen ging werken? Was het omdat ik in Los Angeles ging werken? Uiteindelijk heb ik geen antwoord. Wel weet ik dat ik bij haar enige rust vond. Ondanks alles was ze fout deed (en zoveel was dat niet). Daar heb ik gewoon ergens een fout gemaakt, maar ik weet niet eens welke. Zoals wel vaker in het leven. Iedereen maakt fouten maar is zich daar voordien niet van bewust. En de tijd terug draaien kan bij een klok wel, maar in het leven niet. Shitzooi.

Salve Regina - Gerard van Maasakkers en Harmonie St Cecilia - Oerle

M