Deze avond had ik een vriend van me op bezoek. Ik ken hem ongeveer sinds mijn achttiende en dat is, gezien ik vandaag 41 ben geworden, best een lange tijd. En soms was de vriendschap goed en soms zijn er wat wederzijdse misverstanden maar ja, dat heb je wel eens in een vriendschap.
Zo zijn we het onder andere oneens over de maakbaarheid van de mens. Volgens die vriend kun je veranderen door een cursus, volgens mij ben je wie je bent.
Nou ja, dit realiserende heb ik het idee dat de zelfmoord van Rolph Pagano me enigszins in het gelijk stelt. Het is natuurlijk raar dat je, als coach, iemand die het leven van andere mensen beter zou moeten maken, zelf zelfmoord pleegt.
Ik ken de achtergronden niet, maar was hierover wel verbaasd.
1 opmerking:
Nog van harte gefelicteerd.
Een reactie posten