Er is weer genoeg gebeurt om hier een update te geven. Gisterenavond heb ik de beslissing genomen om mijn dienstverband met mijn laatste werkgever, een bekende pijpenlegger uit het midden van het land, te beeindigen. Ergens wel een gevoel van jammer. Het gevoel alsof ik wat uit mijn handen heb laten vallen wat ik eigenlijk wel wilde (niet dat uit mijn handen laten vallen, maar die baan). Ik wilde graag een financiele functie bij een internationale organisatie.
Maar verder is het ook belangrijk om duidelijk te hebben wat je kernwaarden zijn, wat de dingen zijn die je echt wilt. Dat wist ik gelukkig een aantal jaar geleden al en dat is vrijheid. Aan de ene kant vrijheid, maar aan de andere kant ook structuur.
En natuurlijk ben je niet onbeperkt vrij, je hebt altijd een aantal dingen nodig als mens: zuurstof, centen, voeding.
De laatste maanden heb ik me vrij gevangen gevoeld. Niet in mijn werk, maar in mijn prive-leven. Het gevoel gehad dat ik geen kant op kon, wat eigenlijk wel vreemd is als het hele internet aan je voeten ligt.
Volgens mij heb ik nu een relatie die berust op vrijheid, waar in ieder geval aan mijn kant soms het gevoel van jaloezie post vat. Een heel menselijk gevoel.
De afgelopen tijd heb ik ook het gevoel gehad dat ik niet vrij was, dat ik 's avonds geen kant op kon.
Natuurlijk heb ik een fiets, maar ja, daar kom je niet echt ver mee.
Met ingang van maandag heb ik weer beschikking over "The machine that changed the world" een auto....
Weg met de recessie....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten