Er was eens een eilandje waar alle gevoelens en waarden van de mensheid woonde: Goedheid, Verdriet, Trots ........en alle andere waartussen ook De Liefde.
Op een dag beseften ze dat het eilandje zou gaan zinken en besloten ze schepen klaar te maken om het eiland te kunnen verlaten.
Alleen Liefde besloot tot het laatste ogenblik te blijven.
Op het moment dat het eiland bijna gezonken was besloot Liefde om hulp te zoeken.......Rijkdom was in de buurt en Liefde vroeg : "Rijkdom, mag ik mee op je schip?" en Rijkdom antwoordde: "Kan niet!
Er is veel Goud en Zilver aan boord, er is geen plaats voor jou". Toen zag Liefde Trots en vroeg vriendelijk: "Trots kan ik met jou mee?"
En Trots antwoordde: "Nee, sorry Liefde hier is alles zo perfect, ben bang dat je mijn schip kapot maakt".......toen vroeg Liefde aan Verdriet: "Kan ik alsjeblieft met je mee?"
En Verdriet antwoordde: "Sorry, ik ben zo droevig dat ik je niet kan meenemen".....Goedheid was in zo'n goede stemming dat ze Liefde niet eens om hulp hoorde roepen.
Plotseling hoorde Liefde een stem die tegen haar zei: "Liefde kom maar met mij mee. Ik zal je meenemen."
Het was een klein schip met een oude man aan boord..Ze stapte dankbaar op het schip en ging mee...
Toen ze aan vaste land kwamen stapte Liefde aan wal en de oude man ging er weer vandoor.
Liefde was zo blij dat ze vergeten was om de oude man te vragen wat zijn naam was.
Liefde besefte wat ze hem schuldig was en vroeg aan wijsheid: "Wijsheid, jij weet vast wie mij heeft geholpen?", "
Dat was de Tijd ", antwoordde Wijsheid. "De Tijd?", vroeg Liefde. "Waarom zou de Tijd me willen helpen?"
Wijsheid antwoordde: "Alleen de Tijd kan inschatten hoe belangrijk Liefde in het leven is".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten