Vroom en Dreesman

Misschien heeft het met dit artikel te maken. Of met andere zaken, maar vanmiddag liep ik door de V&D. Dat doe ik wel vaker als ik een stad wil leren kennen. (Nou ja, ik ging eigenlijk alleen eens snuffelen op het Buikslotermeerplein, maar dat terzijde). Wat ik me bedacht was: hoe? Hoe is het zo gekomen? Vroeger vond ik de V&D wel een handige winkel. En veel heb ik er niet gekocht, hoewel, in Oss, dit jaar zeker wel twee dingen. Of eigenlijk vroeg ik me meer af 'Hoe los je dit op?'. Daar heb ik geen antwoord op. In ieder geval realiseerde ik me dat dit niet op te lossen zou zijn door de prijzen te gaan verlagen. Zeker niet op het Buikslotermeerplein, want daar is alles discount. Misschien hebben we gewoon genoeg en is een gedeelte van onze hebzucht ons gewoon wijs gemaakt. Aan de andere kant geloof ik al helemaal niet dat het ligt aan 'het internet', noem me ouderwets, maar als ik iets wil kopen wil ik het ook meteen hebben en niet twee of drie dagen wachten tot de PTT (of een andere vervoerder) het bezorgt heeft. Als ik een gekreukeld overhemd heb, wil ik het kunnen strijken en wel nu, niet nadat het strijkijzer geleverd is. Daarnaast, zowat iedere winkel waar ook in Nederland heeft eenzelfde assortiment, kortom, de wereld is er wel saaier op geworden.