zaterdag, augustus 27, 2005

songtekst van een vriend van me

Nog 30 jaar te gaan,
30 jaar om te bedenken,
Wat er op mijn grafsteen komt te staan.

Ga ik naar de hemel, of rukt de duivel me in de hel.
Zal ik mij verweren, of gaat het leven echt zo snel?

Over 30 jaar, zijn mijn haren grijs.
Ben ik eenzaam en vergeten,
Ben ik oud en wijs...

Over 30 jaar is het gedaan en ben ik weg,
Maar de vouwen in mijn gezicht, laten geen leugens toe.

Vanavond waait de wind uit het westen.
Het perron is nat en koud.
Het spoor strekt zich uit tot aan de horizon,

Je hoort de stemmen van de mensen
Voor de trein van half twaalf..
Venlo-Den Haag centraal station

En de stilte is maar schijn,
Wachtend op de volgende trein.
Ik ben een reiziger in zwart,
In een trein rond middernacht.

Geen naam en geen verleden.
Zoekend in het heden,
Alles achter mij verbrand in het leven aan de zonnekant.

Geen opmerkingen: