Ook facebook...

Lijkt in de gaten te krijgen dat ik verhuisd ben:

Dat is grappig...

Het stoplicht staat op rood, het stoplicht staat op groen, in Almelo is altijd wat te doen. Tis bijna Amsterdam, "Amsterdam heeft het", tja, en anders jatten ze het wel. Anyway, door de versoepeling van de arbeidsmarkt moest ik weer een beroep doen op de gemeenschap. Dus niet omdat ik het zo leuk vind of zo, maar omdat het gewoon even moest. Ik had er al wat ervaring mee in Amsterdam en ik weet dus dat, voordat je een uitkering aanvraagt, van je laatste geld eerst een printer aan moet schaffen. Overheden houden namelijk nogal van (papieren) informatie. Zo lees ik zojuist ook dat ik bij mijn volgende afspraak mijn eigendomsbewijzen van buitenlands onroerend goed moet aanleveren.... ja, nee, nou wordt ie lachen... mijn huis in Amsterdam werd bijna executair verkocht.... maar dat vakantie-huisje in Frankrijk, dat heb ik natuurlijk nog wel.... om met Mediamarkt te spreken: "Ik ben toch niet gek....'.....

Wij...

Tja, wij... wij katholieken, wij gaan niet dood, wij gaan op zijn hoogst even hemelen.

Bij God..

Zojuist was ik, om redenen die voor mij belangrijk waren, even op station Almelo. En vandaar vertrok een trein naar Schiphol. Om redenen die voor mij belangrijk zijn, heb ik die trein niet genomen. Inmiddels weet ik wel zo'n beetje hoe die trein rijdt. Het is wat dat betreft hetzelfde als met de stoplichten hier. In Almelo is altijd wat te doen, het stoplicht staat op rood of op groen en de trein rijdt naar links of naar rechts, in die zin hebben we hier een behoorlijk overzichtelijke samenleving. Maar goed, ook hier houden we ons zo af en toen bezig met serieuze zaken. Zo hebben we hier een aantal kerken. Niet dat ik daar al binnen ben geweest, ik heb nog even de tijd, maar dat wil niet zeggen dat ik nooit aan God denk. Hoe leg je dat uit? Dat hangt waarschijnlijk van je geloof af. Zo heb ik een ex die kennelijk niet geloofde. Haar vader overleed toen ze 13 was en hij 42. En toen ik haar vroeg waar haar vader was, zij ze die is 'weg'. Nou heb ik mijn opa en oma ook al een tijdje niet gezien, maar ik heb niet het idee dat ze 'weg' zijn. Ze zijn gewoon 'op de koffie bij God'.

Anders

Almelo is anders dan Amsterdam. Dat merk je aan alles. Niet alleen zijn de rijen bij de kassa's korter, wordt er meer Nederlands gesproken, zijn er minder negers, zijn de mensen vriendelijker er zijn zelfs geen trams. Nu ik hier zo'n week of drie woon, moet ik zeggen dat het me wel bevalt. Tja, de rest van de wereld is een stuk verder weg, maar ja, de aarde is toch plat. Neu, ik sluit niet uit dat ik hier nog wel een tijdje blijf.

Stil

Het is hier wat stil geweest en dat heeft weinig te maken met de verandering van woonplaats van het dynamische Amsterdam naar het rustieke Almelo. Het is hier wat stil geweest vanwege wat fysieke beperkingen. 42 jaar lang had ik eigenlijk nooit ergens last van maar dit voorjaar vond ik dat ik maar eens moest kijken hoe ver ik kon gaan en dat had ik beter niet kunnen doen. Het schoppen tegen de tafel leverde me een gebroken voet op en de tramrails zorgde uiteindelijk voor een gebroken pols. Volgens medische bronnen op het internet duurt het herstellen van een breuk zo'n drie maanden en als ik mijn voet mag geloven klopt dat ook wel. Voordat mijn hand geheel geheeld is, zullen we dan ook wel weer twee maanden verder zijn, maar inmiddels lukt typen met tien vingers blind alweer aardig. En hier in Almelo komt alles ook steeds meer op de rit. Digitenne deed het al heel snel, op een vaste internetverbinding moest ik wat langer wachten maar alles doet het weer... behalve de linkerhand dan.

Door diverse omstandigheden, waaronder deze, heb ik de afgelopen weken wat minder kunnen bloggen, maar ik keer terug. Groet vanuit de Almelose bibliotheek.

Dier..

Als ik een dier was geweest, had ik het waarschijnlijk niet overleefd, maar onze Lieve Heer zij dank, ben ik en zijn we mensen. 2012 is een redelijk gebroken jaar, we begonnen met de voet en vervolgden met de pols, maar we leven nog. Hoe lang het gaat duren dat weet niemand nog, maar het leeft door. Dixit.