vrijdag, december 31, 2004

31 december

31 december is wel een dag om de balans op te maken. De laatste dag van het jaar.

Toen 2004 begon was het mijn doel om aan het eind van dat jaar samen te wonen. Dat is niet gelukt. En ook had ik in 2004 doelen die ik eerder al had. Daar ben ik redelijk in geslaagd.
Het komt erop neer dat bepaalde doelen van 2004 doorgeschoven worden naar 2005.

donderdag, december 30, 2004

Opbouwen

Dit jaar duurt nog een paar uur, minder dan honderd. Dat houd ik nog wel vol.

Ergens na 21 augustus kwam er nog hoop, dacht ik bewezen te hebben dat het onmogelijke mogelijk was. Maar nu leg ik me erbij neer, het onmogelijke is niet mogelijk, dus dat moet je niet willen.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Genieten van kleine dingen. Ik denk dat het kan. En ook denk ik dat ik op de valreep van 2004 bijzondere mensen heb leren kennen. Mensen die ik nodig heb. Mensen die ik wil huggen.
Voor mensen zal ik me nooit afsluiten.

Soms zijn mensen engelen. En ik denk dat ik een aantal of in ieder geval een goede engelbewaarder heb.

Ik zou haar graag willen schrijven, maar ik ken haar e-mail adres niet.

Een goed mens zijn, een normaal leven, gewoon rust. Maar aan de andere kant is er de drang om groot en meeslepend te leven.

Nu er ook nog ingebroken is..

CD's kwijt, portemonnaie en rijbewijs, draai ik het volgende nummer:

Neem het maar mee.
Neem het maar mee.
Zet het maar bij het grofvuil.
Neem maar mee,
ik heb er niets meer mee te maken.

Neem het maar mee.
Neem het maar mee.
Begraaf het in een diepe kuil
Neem maar mee,
voor het me echt begint te raken.

Neem het maar mee.
Neem het maar mee.
Ik wil het niet meer kunnen zien.
Neem maar mee,
ik wil het nooit meer hoeven horen.

Neem het maar mee.
Neem het maar mee.
Ook al twijfel ik misschien.
Neem maar mee,
ik ben het toch allang verloren.

Neem het maar mee.
Neem het maar mee.
Gooi het heel ver van de kant
en zorg dan dat het weg blijft
en het niet aanspoelt op een strand.

*Istrumentaal intermezzo*

Neem het maar mee.
Neem het maar mee.
Hou het heel ver bij me weg.
Neem maar me,
zodat het nooit meer wordt gevonden.

Neem het maar mee.
Neem het maar mee.
Ik kan er niet mee overweg.
Neem maar mee,
of het blijft aan mij verbonden.

Heb je dat allemaal gedaan?
Alle pogingen terspaan?
En het nog niet is weggegaan.
Dan wil ik het nooit meer kwijt.

woensdag, december 29, 2004

Wij danken God

Toch heeft God er weer een mooi jaar van gemaakt. Met diepte- en hoogtepunten.

Je weet natuurlijk nooit wat er in die laatste 48 uur nog kan gebeuren en ik ben ook weer niet zo'n exhibitionist dat ik hier al mijn diepte- en hoogtepunten ga vermelden maar ik wil er wel een paar noemen.
Het klinkt misschien vreemd, maar het grootste dieptepunt van dit jaar was de eerste avond dat ik op weg was naar Petra.
En het grootste wow-gevoel had ik waarschijnlijk toen ik als een van de laatste wegging op het vrijgezellenfeest van Barth.
Van de moord op Hans van Wieren ben ik erg geschrokken, van die op Theo van Gogh trouwens ook. Het jaar is wel mooi geweest en toch heb ik de hoop dat 2005 beter wordt. Wat ik ook geleerd heb is om betere relaties te hebben. Ben meer mezelf geworden geloof ik. Geloof niet dat ik een teleurstellend mens was. Nou ja...

Goed, ik wil in liefde leven.

En vandaag tot een akkoord gekomen voor wat betreft de beƫindiging van een arbeidscontract.

dinsdag, december 28, 2004

De Davinci Code

Afgelopen zaterdag heb ik een boekenbon geruild voor dit boek bij een nabijgelegen AKO en ik moet zeggen, inderdaad, het is een page-turner.

Soms zijn er van die boeken die je niet uitkrijgt, Lord of the Rings bijvoorbeeld, maar er zijn ook van die boeken die je grijpen. Karakter van Bordewijk bijvoorbeeld.

De afgelopen dagen heb ik vanwege de donkere dagen ook nog wel eens gedacht aan 'de avonden' van Reve maar van dat boek krijg je bijna een winterdepressie.

Nee, in de eerste 50 pagina's lijkt dit boek zijn belofte waar te maken.

maandag, december 27, 2004

zondag, december 26, 2004

de kerst zit er weer op...

En nu nog een paar dagen en dan zit het jaar erop. Wel een goede kerst gehad.

Wel jammer dat het zonder partner was, maar gelukkig heb ik nog familie en vrienden waar ik op terug kan vallen. Sterker nog, als ik gewild had had ik op eerste kerstavond op twee plaatsen kunnen zijn. (..)

En zo maar weer een weekje werken.

zaterdag, december 25, 2004

viel weer mee

Toen ik piep, piep hoorde en wist dat er een SMS was, was ik eerst bang dat het Petra zou zijn en dat ze me nooit meer wilde zien.
Dat viel mee.

Raar is dat, in de liefde, dat als je een SMS-je krijgt "ik wil je nooit meer zien" dat je dan meteen naar die persoon toe wilt.

verplaatst

Donderdag heb ik een bordje gekocht met een tekst.
Dit heb ik nu voor mijn computer gezet.
Hoop dat het helpt.

...

Reality is an illusion caused by lack of alcohol

film

Deze avond dacht ik aan de film "Family man". Een film met Nicolas Cage waarin getoond wordt hoe het allemaal net even anders had kunnen gaan. En het had allemaal anders kunnen gaan.
Dat sluit wel aan bij wat ik ooit op Curacao leerde: "Plan niets".

Ik had gehoopt dat deze kerst anders zou zijn. En er zijn kerstdagen geweest dat ik het land ontvluchtte, dat ik in de Ardennen zat in een hotel bij het haardvuur.
Dat waren mooie kerstdagen.

positief denken

Laten we het er maar op houden dat kerst het feest van het licht is. De dagen worden ook weer langer.
Maar kerst is ook het feest van bezinning.

woensdag, december 22, 2004

leuk cadeautje

Word je eerst in 2003 ergens op de A4 overgehaald om groene stroom van de Shell te betrekken, stoten ze dat weer af aan Eneco en om me te verwelkomen als nieuwe klant krijg ik ineens een sjaal, soms is dat wisselen van merk best zinvol.

dinsdag, december 21, 2004

winterdip

Het ene jaar heb ik er wat meer last van dan het andere jaar, maar ik kan wel zeggen dat ik me de laatste tijd niet lekker in mijn vel voel.

Maar goed, de lente komt vanzelf, daar hoef je niets voor te doen.

De meest voorkomende symptomen van de seizoengebonden depressie zijn dus: toename vermoeidheid, afname interesse, lusteloosheid, somberheid, concentratieproblemen, toename prikkelbaarheid, toename slaapbehoefte, veranderd slaappatroon, emotionele labiliteit, toename eetlust (koolhydraatrijk voedsel/snoep/alcohol), toename lichaamsgewicht, afname behoefte aan sociale contacten, niet kunnen genieten en minder zin in sex.

zondag, december 19, 2004

dingen

Mijn ogen hoeven eigenlijk niet meer open.
Eigenlijk wil ik even ook niet leven.

December. De tijd van de depressies. Maar goed, gelukkig heb ik vrienden.

vrijdag, december 17, 2004

eerste goede daad uit mijn 35e levensjaar

De eerste goede daad uit mijn 35e levensjaar is inmiddels verricht.

Deze avond een vriend van me opgepikt uit Antwerpen en onderdak verschaft.

donderdag, december 16, 2004

Tweede cadeautje..

Het tweede cadeautje was het weer horen van de stem van Petra.

Eerst vanaf het antwoordapparaat, maar daarna had ik haar nog even echt aan de lijn.

dinsdag, december 14, 2004

cadeautje

Misschien geef ik mezelf morgen wel een cadeautje en ga ik weer eens naar de sauna.

raar is dat

Als ik dit bericht lees, weet ik dat het niet zo is.

Als ik aan iemand dit jaar veel gehad heb, dan is het aan mijn zus.

zondag, december 12, 2004

gedichtje

Er was eens een eilandje waar alle gevoelens en waarden van de mensheid woonde: Goedheid, Verdriet, Trots ........en alle andere waartussen ook De Liefde.
Op een dag beseften ze dat het eilandje zou gaan zinken en besloten ze schepen klaar te maken om het eiland te kunnen verlaten.
Alleen Liefde besloot tot het laatste ogenblik te blijven.
Op het moment dat het eiland bijna gezonken was besloot Liefde om hulp te zoeken.......Rijkdom was in de buurt en Liefde vroeg : "Rijkdom, mag ik mee op je schip?" en Rijkdom antwoordde: "Kan niet!
Er is veel Goud en Zilver aan boord, er is geen plaats voor jou". Toen zag Liefde Trots en vroeg vriendelijk: "Trots kan ik met jou mee?"
En Trots antwoordde: "Nee, sorry Liefde hier is alles zo perfect, ben bang dat je mijn schip kapot maakt".......toen vroeg Liefde aan Verdriet: "Kan ik alsjeblieft met je mee?"
En Verdriet antwoordde: "Sorry, ik ben zo droevig dat ik je niet kan meenemen".....Goedheid was in zo'n goede stemming dat ze Liefde niet eens om hulp hoorde roepen.
Plotseling hoorde Liefde een stem die tegen haar zei: "Liefde kom maar met mij mee. Ik zal je meenemen."
Het was een klein schip met een oude man aan boord..Ze stapte dankbaar op het schip en ging mee...
Toen ze aan vaste land kwamen stapte Liefde aan wal en de oude man ging er weer vandoor.
Liefde was zo blij dat ze vergeten was om de oude man te vragen wat zijn naam was.
Liefde besefte wat ze hem schuldig was en vroeg aan wijsheid: "Wijsheid, jij weet vast wie mij heeft geholpen?", "
Dat was de Tijd ", antwoordde Wijsheid. "De Tijd?", vroeg Liefde. "Waarom zou de Tijd me willen helpen?"
Wijsheid antwoordde: "Alleen de Tijd kan inschatten hoe belangrijk Liefde in het leven is".

zaterdag, december 11, 2004

Begrafenis

Bij de begrafenis is er sprake geweest van de "missing man" formation. Alhier is meer sprake van de missing woman formation.

De eerste kerstkaart

Is weer binnen....

vrijdag, december 10, 2004

iets nieuws

Vandaag heb ik iets nieuws gekocht, te weten een nieuw horlogebandje.

Ik kan me nog goed herinneren wanneer ik het horloge kocht, dit was het horloge wat ik al jaren wilde hebben, dus toen ik het me op een gegeven moment financieel kon veroorloven heb ik het ook gekocht.

Ergens in mijn leven heb ik de hoop gehad, na de dood van mijn opa, zijn horloge te erven, maar dat gebruikt mijn vader nu.

Dit horloge heb ik op Schiphol gekocht vlak voordat ik met Arinso naar Amerika vloog. Dat moet dus in 2000 geweest zijn. Nu vier jaar later was het bandje versleten. Deze avond, na mijn werk, in Den Haag naar de Bijenkorf gewandeld om een nieuw horlogebandje te kopen. Kortom, met mijn horloge kan ik weer voor de dag komen.

De afgelopen jaren heb ik ook met het idee in mijn hoofd gelopen om een ander bepaald horloge van Swatch te kopen. Swatch heeft van sommige modellen een mannelijke en een vrouwelijke uitvoering en het leek me dan leuk als ik de mannelijke variant zou dragen en mijn vriendin de vrouwelijke. Tja, zit er dit jaar weer niet in.

Verder nog een anekdote over de buurt hier.

Ongeveer een jaar geleden ging de bloemist hier beneden failliet. Wel jammer, want nu koop ik nog minder bloemen en is er geen stomerij meer op loopafstand.
Ze zijn er iets nieuws aan het maken nu en ik ben bang dat het een uitbreiding is van de hoerentent, (nou ja, massagesalon) hier beneden. Tja... de schoonheid van het ene stuk van de natuur wordt ingewisseld voor de schoonheid van een ander stukje natuur.

volgens mij zijn er een aantal posts niet geplaatst

Eens kijken of het deze avond wel lukt.
En ook alles wat nog niet gepost was.

donderdag, december 09, 2004

woensdag, december 08, 2004

kindermishandeling

Wat ze bij de HEAO in Rotterdam doen grenst als je het mij vraagt aan geestelijke kindermishandeling.

Die mensen moeten bijna net zo'n ingewikkelde queries schrijven als ik overdag doe. Nou ja, bijna dan.

maandag, december 06, 2004

Gevonden voorwerpen....

De pessimist zit bij de pakken neer, de optimist maakt ze open.

boerenkool met worst

Soms vraag ik me wel een af, is het interessant om iedere dag te bloggen?

Mijn antwoord is dan nee, het is toch helemaal niet interessant voor u om te weten dat de lunch bij de gemeente Den Haag vandaag bestond uit boerenkool met worst?

donderdag, december 02, 2004

gewoon een mooie tekst

gewoon een mooie tekst

nacht/ochtend

Deze ochtend was er voor het eerst geen SMS van Petra. Nou ja, kan gebeuren. Heb ook nog getwijfeld over welke richting nu in te slaan.

Moet zeggen dat ik de afgelopen dagen nog de hoop heb gehad dat het goed zou komen. Blijkt niet zo te zijn. Ook een steunend e-mailtje uit onverwachte hoek gehad, een lezer van deze blog.

December is een maand van overwegingen, van de balans opmaken, van kijken wat hebben we dit jaar bereikt en wat moet er volgend jaar beter.
Wat dat betreft was het ook prettig dat ik deze ochtend nog een afspraak had met mijn personal coach (zie links). Goed gesprek gehad en een eindje gewandeld.

Op de een of andere manier helpt wandelen bij praten. Het was vreemd om weer eens op het Rembrandtplein te zijn en me te realiseren hoe belangrijk dat plein in mijn liefdesleven eigenlijk geweest is.

Op 30 april 1988 had ik daar een afspraak met ene Barbara. Een vrouw waar ik emotioneel vrij lang aan ben blijven hangen. Begin dit jaar had ik daar een afspraak met ene Sera. Die, hoewel ze me (figuurlijk) eigenlijk meteen een klap in mijn gezicht gaf, toch wat voor me betekend heeft.

Vlakbij het Rembrandtplein is het Muntplein, waar een, imiddels getrouwde, ex van me gewerkt heeft.
Moet zeggen dat ik eigenlijk geen zin meer heb om liefde te zoeken. Ik wil het eerder geven en houden... althans zoiets. Aan het gehannes moet maar eens een eind komen.

De balans opmaken. Dat is een kwestie van boeken sluiten en nieuwe openen. Wat dat betreft zal ik blij zijn als het januari is.

woensdag, december 01, 2004

je vraagt je af...

Waarom een speciale uitzending van de NOS?

Tja, voordat de uitzending begon, dacht ik al: "Bernhard.."..


Ik kan me er wat bij voorstellen, mijn opa hield het nog een tijdje vol nadat mijn oma overleden was, en ik weet niet meer precies hoe lang het geleden is dat Juliana overleden is maar op oude leeftijd leven zonder vrouw valt niet mee.
Ook als je 34 bent (nog twee weken) word je er niet vrolijk van maar de tijd terug draaien is helaas ook niet mogelijk.

webcam

Zelfs de webcam doet het weer. Het is 1-1 tussen Feijenoord en Schalke 04 (voetbal interesseert me eigenlijk niet eens) en morgenochtend heb ik vrij.

Soms zit het leven (een beetje) mee.

virussen

Verbazingwekkend hoe snel die dingen er kunnen zijn.