dinsdag, september 13, 2011

Wie wilde die Euro nou eigenlijk?

Dat is zo een vraag die door mijn hoofd spookt vandaag. Ik heb eigenlijk nooit iemand gesproken die zei 'ja, wij willen graag een Euro'. En eigenlijk vond ik die oude Franse biljetten van 200 Franc ook gewoon mooi.
Daarbij zijn wisselkoersen ook goed om je rekenvaardigheid op pijl te houden. Is het handig om je eigen export-positie aan te passen. Er was eigenlijk niets mis met die oude munt-eenheid.
De Euro was een idee van de politiek. Maar niet van de mensen.
Wat is de volgende stap? Dat ze ons op gaan leggen om allemaal een taal te gaan spreken? Dat moeten we niet willen, dat is mijns insziens niet de aard van de mens.

zaterdag, september 10, 2011

Open huizen dag

Vandaag is het open huizen dag van de MVA (makelaars vereniging Amsterdam). En morgen is het tien jaar geleden dat de tweede economische crisis uitbrak sinds ik leef. Van de eerste heb ik weinig meegemaakt, dat was 1987 geloof ik. Toen was ik nog een simpele middelbare scholier. De tweede, 2011, na het instorten van de Twin Towers, had wel invloed op mijn bestaan. Ik had best een aardige baan, maar er waren weinig opdrachten meer en dat is niet prettig als je consultant bent. Het eindigde met die baan en ik ging tot de kerst van dat jaar aan de slag als uitzendkracht. Maar ik was in ieder geval weer aan de slag.
Er is geen crisis die er zo hard in gehakt heeft als de derde. En ik heb geen idee waaraan het ligt. Natuurlijk, de meeste ERP pakketten zijn al geimplementeerd, maar ook als econoom lukte het me niet om een nieuwe baan te vinden. Ergens wel logisch want weinig werk-ervaring op dat vlak.
Het probleem van slachtoffer zijn van zo'n economische crisis is ook dat je zeker weet dat het jaren zal duren voordat je al je achterstanden weer ingelopen bent. Dat je de komende jaren vooral bezig zult zijn met overleven en er waarschijnlijk weinig ruimte zal zijn voor leuke dingen.
Nou ja, de eerste zorg die ik heb als een potentiƫle koper zich aandient is het weer vinden van een dak boven mijn hoofd en in de tussentijd solliciteer ik natuurlijk ook gewoon door.
Maandag op en neer naar Zwolle.

donderdag, september 08, 2011

Je raakt eraan gewend

Als je maar vaak genoeg solliciteerd en vaak genoeg afgewezen wordt, raak je eraan gewend. Het probleem van de hele tijd afgewezen worden is dat het ook moeilijk wordt om voor een volgende sollicitatie weer 'positief' over te komen. En maar overdrijven dat het je een 'super' baan lijkt bij een 'super' organisatie.
En dan heb ik het alleen nog maar over het reageren op een sollicitatie en nog niet over het gesprek. En na een gesprek kunnen ook nog op de meest vreemde gronden afwijzingen plaats vinden.
Daarbij, maar misschien geldt dat niet voor iedereen, vind ik het ook bijzonder vervelend dat er bij selectieprocedures vervelend dat er vooral gekeken wordt naar wat je gedaan hebt. Zelf geloof ik dat Oracle financials na tien jaar wel en wil ik eigenlijk echt meer gewoon de financiƫle kant op, maar ja, daar heb je dan weer geen of weinig werk-ervaring in. Dat maakt het nog lastiger.
Nee, vrolijk word ik niet van de huidige arbeidsmarkt.

maandag, september 05, 2011

Weer aan de slag

Al een hele tijd probeer ik weer in het arbeidsproces te komen en merk dat dat best moeilijk is. Waar dat aan ligt weet ik ook niet. Wat ik al wel een tijd weet is dat ik het best functioneer in een prettige omgeving en zelfs dan. Ook op je werk heb je soms goede en soms slechte tijden.
Kijk, die automatiseringskennis die heb ik wel en er is zelfs een tijd geweest dat ik dacht dat iedereen die wel had. Toen ik echter begin dit jaar computerles aan ouderen gaf werd het me duidelijk dat dat niet het geval was. Het is trouwens een van de leukste vormen van vrijwilligerswerk die ik gedaan heb. Het overbrengen van kennis bevalt me wel en ik geloof inderdaad dat het tot op zekere hoogte waar is dat ik een allemansvriend ben.
Ook weet ik dat het me niet zoveel uit maakt waar ik werk. Of dat nou Kopenhagen Amsterdam of Hasselt is, dat maakt me niet zoveel uit. Ik wil gewoon wat doen met mijn kennis.
Daarnaast moet ik nog een jaar of twintig werken en dan is het wel handig als ik iets doe waar ik het naar mijn zin heb.

zondag, september 04, 2011

Die Finnen

Tja, die Finnen, ergens is het logisch wat ze doen.

Eigenlijk is het verstrekken van leningen natuurlijk niet de core business van een land, het verstrekken van leningen wordt normaliter gedaan door banken. En als banken een lening verstrekken willen ze ook vaak (niet altijd) een onderpand. Ergens snap ik het wel, zoiets van je mag best geld van ons hebben, maar als je niet terugbetaald is dat eiland van ons. Anders hebben de Grieken natuurlijk ook weinig prikkels om terug te betalen en kun je ze net zo goed ontwikkelings-hulp gaan geven. Is ook geld, maar dan weet je zeker dat je het niet terug krijgt.

zaterdag, september 03, 2011

Goh..

Het lijkt er toch van te gaan komen. Althans het valt niet meer uit te sluiten.

Gisteren kreeg ik een mail van de Rabobank waarin medegedeeld wordt dat mijn huis mogelijk geveild gaat worden. Dat mogelijk is waarschijnlijk, net als dit waarschijnlijk, een taalkundige nuancering van me.
Wat dan? Dan ben ik behalve werkloos ook dakloos. Dat worden spannende tijden.