Stug doorgaan..

Soms vraag ik me af of ik stug door moet gaan met solliciteren of eerst andere problemen op moet lossen. Ik denk eigenlijk dat als het een goed gaat andere dingen ook wel goed zullen gaan, dus hup maar weer solliciteren.

Intercedentes.

Door die aanstaande 'verhuizing' naar Eindhoven dacht ik vandaag daar ook eens een aantal intercedenten te benaderen met de vraag of ze misschien wat voor me zouden kunnen betekenen. Wat me opviel was dat ze vaak wel een profiel op Linked-in hadden maar hun contact-gegevens ontbraken. Dat kan natuurlijk een bewuste keuze zijn, maar vanuit commercieel oogpunt niet zo slim. Zag overigens dat ik ze zelf ook niet vermeld had en dat is natuurlijk ook niet zo handig. Dat dus maar aangepast.

Braaf jongetje...

Vroeger was ik een braaf jongetje en in zekere zin nog steeds. In principe fiets ik nog steeds niet door rood en probeer me verder ook netjes te gedragen. Zo voer ik liever geen telefoongesprekken als ik sta af te rekenen. Ik ben er echter ook achter gekomen dat het soms moeilijk is om een braaf jongetje te blijven. Natuurlijk weet ik ook wel dat roken niet gezond is en bij nader inzien had ik er nooit aan moeten beginnen, maar ja, het is nu eenmaal gebeurd. En tegenwoordig mag je op veel minder plaatsen roken dan vroeger mocht. Ik kan me de tijd nog herinneren dat ik, als ik terug naar mijn studenten-stad ging ik in de trein mocht roken. Dat doe ik natuurlijk nu ook niet meer. Thuis roken doe ik nog wel maar dat had ik beter ook niet kunnen doen. Door dat gerook word ik nu voor de derde keer mijn huis uit gezet en daar word ik niet vrolijk van. Toch eens kijken hoe ik kan stoppen.

Weer op de rails

De grote vraag is hoe ik mijn leven weer op de rails krijg. Natuurlijk zal ik vrij veel zelf moeten doen maar alleen gaat het ook niet lukken. En eigenlijk heb je maar een paar simpele dingen nodig om een beetje een prettig leven te hebben. Ik heb ze samengevat met de drie W's: werken, wonen en wederhelft. Persoonlijk zou ik nu al blij zijn als ik de eerste twee W's voor elkaar krijg. Werken is me al een tijd niet gelukt. En waarom weet ik niet eens precies. Er zijn mensen die zeggen dat ik te weinig mijn best heb gedaan. Ik vraag me af of dat waar is. Op een gegeven moment heb je gewoon heel erg je best gedaan en als je dan telkens afgewezen wordt geef je het op. Dat is natuurlijk niet slim om te doen. Men is pas verslagen als men zich bij het verlies neerlegt en daar lijkt zo'n houding wel op. Natuurlijk heb ik ook wel vrijwilligerswerk gedaan maar ik heb niet het idee dat het leidt tot een betaalde baan.