Ik heb er een tijdje over nagedacht of ik nu wel of niet in beroep zou gaan tegen de beslissing van het UWV en deze avond heb ik de brief naar de rechtbank maar op de bus gedaan.
Het draait allemaal om het begrip verwijtbare werkloosheid. Afgelopen zomer was ik van plan om voor een jaar naar Maastricht te verhuizen om daar te werken. Wel vreemd eigenlijk want ik had net een jaar geleden een huis gekocht in Amsterdam. Allerlei moeite gedaan om het te kunnen doen. Appartementen bekeken in Maastricht bezoekers hier in Amsterdam gehad, nagedacht over de verhuizing en nieuwe inrichting, bleek men na vieren-eenhalve dag al genoeg van me te hebben in Maastricht.
En, zoals menigeen weet, dan zit je nog in je proeftijd. In die zin zou het beter zijn geweest als mijn Maastrichtse werkgever gewoon zonder opgaaf van redenen afscheid van me genomen zou hebben, dan zou er mij ook niets te verwijten vallen en er dus ook geen sprake kunnen zijn van verwijtbare werkloosheid.
Maar men had wel vage redenen als "Niet in het team passen" (Tja, na 18 jaar weg te zijn geweest uit het zuiden moest ik me misschien wat aanpassen) iets over mijn werkhouding en wat dingen over software.
Nou ja, in ieder geval, dacht ik, na vier-en-een halve dag werken kan ik wel weer (tijdelijk) terug de werkloosheidswet in. Niet dus.
Even benieuwd wat voor een staartje dit muisje krijgt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten