Deze zondagochtend begint met zorgen. Reële en praktische zorgen. 1 januari zal ik wel halen en ik zal alle mensen wel gelukkig nieuwjaar wensen en men zal mij gelukkig nieuwjaar wensen, maar 2012 zal geen makkelijk jaar worden.
Al eerder heb ik in dit blog gewag gemaakt van het vooruitzicht van het verliezen van mijn huis. En ergens is dat niet zo vreemd als je in een periode van ongeveer 3 jaar 70% van je inkomen verliest. Maar je wordt dan ook geconfronteerd met hele praktische vragen:
-Waar zal ik slapen?
-Waar moet ik mijn was doen?
-Waar kan ik mijn post ontvangen?
En op de een of andere manier heb ik de laatste jaren steeds meer verhalen gehoord van en over mensen die, doordat ze hun huis verloren, dakloos werden, in een tentje of op een kamertje belanden. Ik kan natuurlijk eens informeren hoe zij dat opgelost hebben.
Op de een of andere manier komt het moment gewoon langszaam en stiekem steeds dichterbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten