zondag, april 16, 2006

de traan...

De traan biggelde langszaam weg. Dat is iets wat ook alleen maar tranen kunnen doen... Biggelen. Nou ja, hij biggelde langszaam weg.
Omdat lars wist dat zijn gevoel oprecht was. Dat zijn gevoel hem niet bedroog. Lars wist dat hij bij haar wilde blijven. Tot zijn 42e verjaardag en daarna.
Hij wist dat ie dingen anders moest doen in zijn leven. En dat wil hij ook. Maar het trouw zijn lukte. En dat wil ik/hij volhouden.
Om hulp durven vragen als het nodig is, waar het nodig is.

Geen opmerkingen: