Vandaag is het open huizen dag van de MVA (makelaars vereniging Amsterdam). En morgen is het tien jaar geleden dat de tweede economische crisis uitbrak sinds ik leef. Van de eerste heb ik weinig meegemaakt, dat was 1987 geloof ik. Toen was ik nog een simpele middelbare scholier. De tweede, 2011, na het instorten van de Twin Towers, had wel invloed op mijn bestaan. Ik had best een aardige baan, maar er waren weinig opdrachten meer en dat is niet prettig als je consultant bent. Het eindigde met die baan en ik ging tot de kerst van dat jaar aan de slag als uitzendkracht. Maar ik was in ieder geval weer aan de slag.
Er is geen crisis die er zo hard in gehakt heeft als de derde. En ik heb geen idee waaraan het ligt. Natuurlijk, de meeste ERP pakketten zijn al geimplementeerd, maar ook als econoom lukte het me niet om een nieuwe baan te vinden. Ergens wel logisch want weinig werk-ervaring op dat vlak.
Het probleem van slachtoffer zijn van zo'n economische crisis is ook dat je zeker weet dat het jaren zal duren voordat je al je achterstanden weer ingelopen bent. Dat je de komende jaren vooral bezig zult zijn met overleven en er waarschijnlijk weinig ruimte zal zijn voor leuke dingen.
Nou ja, de eerste zorg die ik heb als een potentiële koper zich aandient is het weer vinden van een dak boven mijn hoofd en in de tussentijd solliciteer ik natuurlijk ook gewoon door.
Maandag op en neer naar Zwolle.
3 opmerkingen:
Beetje jammer dat je jouw werkeloosheidsprobleem ophangt aan de economische crisis. Als je nu eens echt eerlijk bent ten opzichte van jezeld weet je dat jouw destructieve manier van leven tot gevolg heeft dat je tot nu toe nergens langere tijd hebt gewerkt/ contract aanbiedingen hebt gehad.
Wat een gelul. Soms was er aan een bepaalde baan geen zak aan of kreeg ik een betere baan aangeboden, dan stap ik over natuurlijk, lijkt me logisch.
Dat bedoel ik; kijk naar JEZELF. (en plaats het niet steeds buiten jezelf)
Een reactie posten