Laatst had ik een interview met Heleen van Royen. En het ging er nogal open en bloot aan toe. Na een minuut of 30 praten erkende ze dat ze eigenlijk graat met mij de liefde wilde bedrijven. Tja.. en dat moet men niet tegen een man zeggen, weet ik sinds het lezen van het boek "Waarom mannen altijd liegen en vrouwen altijd schoenen kopen".
Als mannen zeggen dat de sex met hun ex slecht was, geloof ze niet, als het slecht zou zijn, zouden ze het niet gedaan hebben.
Anyway, als Rotterdammer dacht ik tijdens dat gesprek: "Geen woorden maar daden". En aldus geschiedde. Een en ander geschiede echter zonder dat mevrouw van Royen zich verdiept had in mijn manier van communiceren. Enige dagen later dacht ik dus, laat ik er eens een stukje over schrijven. Daar mevrouw van Royen na de daad aangegeven had verder contact niet meer op prijs te stellen heb ik haar ook maar geen preview van haar stukje laten lezen.
Maar, zoals dat gaat, (het internet is van iedereen) las haar werkgever mijn stukje. Dit leidde in eerste instantie tot een zware reprimande, maar naarmate er meer naar buiten kwam, kwam Heleen van Royen tot de conclusie dat haar positie niet langer houdbaar was en besloot ze om ............
(wordt vervolgd).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten