Waar je als Amsterdamse huizenbezitter wel last van hebt, waar je als Rotterdamse huurder nou nooit last van had... zo heb ik gisteren voor het eerst de betaling voor de erfpacht op de bus gedaan. Veel was het niet, maar het zijn allemaal van die kleine dingen die er nog bij komen.
Ook is inmiddels de laatste doos naar de kelder verdwenen maar dat wil nog steeds niet zeggen dat nu alles voorbij is. Dat heeft gewoon even wat tijd nodig.
Maar ik merk wel dat ik zo langszamerhand ook de tijd krijg om me weer op andere dingen met een hoge prioriteit kan richten, zo heeft het vinden van een nieuwe baan nu absoluut prioriteit nummer 1.
De komende week zelfs een sollicitatie in Maastricht en ik kan jullie wel vertellen, liever werken in Maastricht dan werkloos in Amsterdam.
Moet er eigenlijk niet aan denken om weer alles in te pakken, maar als dat moet, dan moet dat. Vraag me al een beetje af wat ik met dit huis zou doen als het allemaal door zou gaan, maar dat is natuurlijk van later zorg.
1 opmerking:
Wordt t niet eens tijd om je gewoon rustig ergens te settelen en niet steeds van hot naar her te rennen? Als je geen rust in je lijf hebt lukt het nooit om ergens iets op te bouwen dat solide is, relatie of werk...
Een reactie posten